|
1:34am May 8
|
မေလးေရာက္သူတစ္ဦးကို အေတြ႕အၾကံဳ အင္တာဗ်ဴး
အပိုင္း ၆- manawphyulay |2- Hits|
ဒါနဲ႔ အလုပ္ခြင့္ေရာက္ေတာ့ ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြ ေတြ႕ၾကံဳရပါသလဲ။
လုပ္ငန္းခြင္မွ အခက္အခဲေလးမ်ား
က်ြန္ေတာ္ ေျပာခ့ဲသလုိေပါ့လုပ္ငန္းခြင္ စကားအခက္အခဲေလးေတြျပီးတ့ဲေနာက္မွာေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္မွာလည္း အခက္အခဲ ျကဳံရစျမဲေပါ့ေနာ္။စကားနားမလည္ေတာ့ လုပ္ရတာလဲ မတြင္က်ယ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ သူေျပာတာတစ္ျခား ကုိယ္လုပ္တာတစ္ျခားေပါ့ေနာ္။အင္းေပါ့ေလ နုိင္ငံျခားမွာ ေငြရွာဘုိ့ထြက္လာေတာ့လည္း သည္းခံလုပ္ရတာေပါ့ေနာ္။ သူတုိ့က ပစၥည္း တစ္ခုခု ကုိ ျပရင္ ေျခေထာက္န့ဲ ျပတယ္ေလ။ ျမန္မာ ဆုိရင္ေတာ့ ရုိင္းပ်တယ္ ထင္တာေပါ့ဗ်ာ။လူတစ္ေယာက္ကုိ လက္ညိွဳးန့ဲမေျပာန့ဲ လက္မေလးန့ဲျပမွ ယဥ္ေက်းတယ္လုိ့ လက္ခံထားၾကတာကုိး။ ပိတ္စေတြထုပ္ပုိးျပီးတ့ဲအခါမွာလည္း တြန္းလွည္းေလးေတြန့ဲ သက္ဆုိင္ရာ ဌာနေတြဆိီပုိ့ရတာေပါ့ေလ။ ထုိင္ဘုိ့မေျပာန့ဲ အျမဲမတ္တပ္ရပ္လုပ္ေနရတာေပါ့။ရပ္စ မရိွတ့ဲ က်ြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ မခံမရပ္နုိင္ေပမ့ဲ ေငြမ်က္နွာေျကာင့္ လုပ္ရတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒီ အခ်ိန္အခါက မေလးရွားေငြ တစ္က်ပ္ကုိ ျမန္မာေငြ တစ္ဆယ့္ေျခာက္က်ပ္ပဲရတယ္ေလ။ အင္းေပါ့ ေနာက္ဆုံးေပၚ ကားတစ္စီးကလည္း က်ပ္ငါးသိန္းဆုိ ရတယ္ေလ။ဒါေတြေျပာေနရင္ မမွိီလုိက္တ့ဲ သူတစ္ခ်ိဳ့က နားေထာင္ခ်င္ၾကမယ္ မထင္ပါဘူး။
ဗဟုသုတအျဖစ္ေျပာျပတာပါခင္ဗ်ာ။ေနာက္တစ္ခါ အခ်ိန္ပုိဆင္းခ်ိန္ျကေတာ့လည္း ထုိင္ရဘုိ့ေနေနသာသာ မိဘအိမ္မွာ တစ္ခါမွ မလုပ္ဘူးတ့ဲ ဘိြဳင္လာအပူန့ဲတုိက္ရတ့ဲ မီးပူဌာနမွာ အဝတ္ေတြကို မီးပူ တုိက္ခ့ဲရတာေပါ့ေနာ္။ရတ့ဲအလုပ္ ၇ိွတ့ဲ အလုပ္ကုိရွာေပးတ့ဲ ကုိေ၇ွြ ေအးဂ်င့္ေတြကုိ ေက်းဇူးတင္ရပါေတာ့တယ္ေနာ္ ဟဲဟဲ။တစ္ေန့မွ လုပ္ခ မေလးရွားေငြ ၁၂က်ပ္ပဲရတာေလ။ အခ်ိန္ပုိပါရင္ေတာ့ တစ္လကို ၄၀၀ေလာက္ေတာ့ ရတာေပါ့ဗ်ာ။ဒါေပမ့ဲ ကမ္ဆုိတ့ဲ တရုတ္က က်ြန္ေတာ္တုိ့ဆီကတစ္လကုိ ၁၀၇ာခုိင္ႏွဳန္း လာလာျပီးယူတာကုိ ခံလုိက္ရတ့ဲ အခါမွာေတာ့ေအာ္ ငါတုိ့ ဘဝက အဆင့္ဆင့္ အေရာင္းခံရတ့ဲ ဘဝပါလားဆုိတာ သိခ့ဲရပါေတာ့တယ္။ေတာ္ေသးတာေပါ့ မိန္းကေလးေတြ မဟုတ္လုိ့ေနာ္။ေတာ္ျကာ အားလုံးေပးေနရရင္ ဒုကၡေနာ္။အဲဒီျကားထဲ တရားဝင္ အလုပ္သမားက မဟုတ္ျပန္ဘူးေလ။ မေလးရွားမွာ တရားဝင္ ေခၚတ့ဲ အလုပ္ဆုိတာ မရိွေသးဘူးေလ။ အဲဒီေတာ့ မေလးရွားရ့ဲ ရဲန့ဲ လူဝင္မဳွျကီးျကပ္ေရး ေတြလက္က လြတ္ဘုိ့အတြက္ ျကံရေသးတာေပါ့ဗ်ာ။စာအုပ္ထဲမွာက လည္း တရားဝင္ တုံးက တစ္လပဲေပးတာကုိး အလည္အပတ္ visa ေလ။အလုပ္သမား permit မွ မဟုတ္တာကုိး။ က်ီးလန့္စာ စားရတာေပါ့ေနာ္။ တစ္ေန့ ေတာ့ ထမင္း ထြက္ အစားမွာ ရဲနွစ္ေယာက္န့ဲ တုိးတာေပါ့ဗ်ာ။သူတုိ့ကလည္း အဂၤလိပ္လုိ သိပ္အတတ္ျကီး မဟုတ္ေပမ့ဲ ဘယ္ကလာလဲ ဘာလုပ္လဲေပါ့ေနာ္။က်ြန္ေတာ္က ျမန္မာပါ။ေက်ာင္းသားေပါ့ ေျပာတာေပါ့။ဒါန့ဲ ပတ္စ္ပုိ့ စာအုပ္ေတာင္းပါေလေရာ။ ဟုိက္ အဲဒါမွ ဒုကၡ စာအုပ္က သူေဌးက သိမ္းထားတယ္ေလ ထြက္ေျပးမွာ စုိးလုိ့တ့ဲ ။ဒီလုိန့ဲပဲ စက္ရုံေရ့ွမွ လူေတြဝုိင္းအုံျကည့္ေနတာေျကာင့္ သူေဌးရ့ဲ အတြင္းေရးမဴွး တရုတ္မေလးန့ဲ က်ြန္ေတာ့္ မန္ေနဂ်ာ ဆင္းလာျပီး ရဲကို မေလးလုိေျပာျပီး က်ြန္ေတာ့္ကုိ စက္ရုံထဲ ျပန္ေခၚလာျကတာေပါ့ဗ်ာ။ေနာက္ပုိင္း သိတာကေတာ့ နည္းနည္း ပါးပါး ရဲကုိ ပုိက္ဆံေပးလုိက္တယ္ေပါ့။
ဟူး ေတာ္ေသးတာေပါ့ေနာ္။ရဲ စခန္း ေခၚ မသြားလုိ့ေပါ့ေနာ္။ကုိက ဘာသာစကား မသိေသးေတာ့ ရဲစခန္းပါသြားရင္ ဒုကၡလွလွ ေတြ့မွာကုိးဗ်။visa သက္တမ္း တစ္လျပည့္ကာနီးေတာ့ ကမ္ဆုိတ့ဲ တရုတ္ကလာျပီး စာအုပ္ေတြေတာင္းကာ ကုိေရွြေအးဂ်င့္ (ျမန္မာကုိ နုိင္ငံရပ္ျခားမွာ ေရွြ လုိ့ နာမည္တတ္ထားတာကုိး)။ အင္း ေ၇ွြဆုိေတာ့ အဘုိးတန္ အမ်ိဳးမွန္တ့ဲ ဂုဏ္ပုဒ္ပါပဲ ဒါေပမ့ဲ အသုံးမဝင္တ့ဲ သုံးမရတ့ဲ ေ၇ွြေတြျဖစ္ေနရင္ေတာ့လည္း မသိဘူးေပါ့ေနာ္။ျကဳံတုန္းေျပာမယ္ေနာ္ ရဲကုိ ျမန္မာလုိ ရ ေကာက္တ့ဲ။ျမန္မာကုိ ေရွြ။
ဘဂၤလားေဒ့ရ္ကုိ ဘ ကုန္း။ နီေပါကုိ န ငယ္။ ယုိးဒယား (ထုိင္း)ကုိ ယ ပလက္ေပါ့ေနာ္။ျမန္မာေတြရ့ဲ လက္ေတ့ြ ဘမ္းစကားေပါ့ဗ်ာ။ထားပါေတာ့ ပတ္စ္ပုိ့စာအုပ္ေတြကုိ ေအးဂ်င့္ လက္ထဲ ထည့္ျပီး တုိင္ပတ္တယ္ေပါ့။ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ မေလးရွားန့ဲ ထုိင္း အဝင္အထြက္တုံးကုိ တစ္လ ထပ္တုိးတ့ဲ သေဘာေပါ့ဗ်ာ။
ကုိယ္တုိင္ လုိက္မယ္ဆုိရင္ အနည္းငယ္ သက္သာျပီး အလုပ္ပ်က္တ့ဲ ရက္ကုိေတာ့ သူေဌးက ျပန္ျဖတ္တယ္ေလ။ ရတာေတြက စားတာန့ဲ ပတ္စ္ပုိ့ တုိင္ပတ္တာန့ဲ ကုန္ပါေရာလားေနာ္။က်ြန္ေတာ္က သိခ်င္ေတာ့ (တုိင္ပတ္တယ္ဆုိတာကိုေလ)ကုိယ္တုိင္လုိက္ဘုိ့ ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ဆက္ပါအုန္းမယ္ေနာ္။
ဒါနဲ႔ အလုပ္ခြင့္ေရာက္ေတာ့ ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြ ေတြ႕ၾကံဳရပါသလဲ။
လုပ္ငန္းခြင္မွ အခက္အခဲေလးမ်ား
က်ြန္ေတာ္ ေျပာခ့ဲသလုိေပါ့လုပ္ငန္းခြင္ စကားအခက္အခဲေလးေတြျပီးတ့ဲေနာက္မွာေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္မွာလည္း အခက္အခဲ ျကဳံရစျမဲေပါ့ေနာ္။စကားနားမလည္ေတာ့ လုပ္ရတာလဲ မတြင္က်ယ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ သူေျပာတာတစ္ျခား ကုိယ္လုပ္တာတစ္ျခားေပါ့ေနာ္။အင္းေပါ့ေလ နုိင္ငံျခားမွာ ေငြရွာဘုိ့ထြက္လာေတာ့လည္း သည္းခံလုပ္ရတာေပါ့ေနာ္။ သူတုိ့က ပစၥည္း တစ္ခုခု ကုိ ျပရင္ ေျခေထာက္န့ဲ ျပတယ္ေလ။ ျမန္မာ ဆုိရင္ေတာ့ ရုိင္းပ်တယ္ ထင္တာေပါ့ဗ်ာ။လူတစ္ေယာက္ကုိ လက္ညိွဳးန့ဲမေျပာန့ဲ လက္မေလးန့ဲျပမွ ယဥ္ေက်းတယ္လုိ့ လက္ခံထားၾကတာကုိး။ ပိတ္စေတြထုပ္ပုိးျပီးတ့ဲအခါမွာလည္း တြန္းလွည္းေလးေတြန့ဲ သက္ဆုိင္ရာ ဌာနေတြဆိီပုိ့ရတာေပါ့ေလ။ ထုိင္ဘုိ့မေျပာန့ဲ အျမဲမတ္တပ္ရပ္လုပ္ေနရတာေပါ့။ရပ္စ မရိွတ့ဲ က်ြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ မခံမရပ္နုိင္ေပမ့ဲ ေငြမ်က္နွာေျကာင့္ လုပ္ရတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒီ အခ်ိန္အခါက မေလးရွားေငြ တစ္က်ပ္ကုိ ျမန္မာေငြ တစ္ဆယ့္ေျခာက္က်ပ္ပဲရတယ္ေလ။ အင္းေပါ့ ေနာက္ဆုံးေပၚ ကားတစ္စီးကလည္း က်ပ္ငါးသိန္းဆုိ ရတယ္ေလ။ဒါေတြေျပာေနရင္ မမွိီလုိက္တ့ဲ သူတစ္ခ်ိဳ့က နားေထာင္ခ်င္ၾကမယ္ မထင္ပါဘူး။
ဗဟုသုတအျဖစ္ေျပာျပတာပါခင္ဗ်ာ။ေနာက္တစ္ခါ အခ်ိန္ပုိဆင္းခ်ိန္ျကေတာ့လည္း ထုိင္ရဘုိ့ေနေနသာသာ မိဘအိမ္မွာ တစ္ခါမွ မလုပ္ဘူးတ့ဲ ဘိြဳင္လာအပူန့ဲတုိက္ရတ့ဲ မီးပူဌာနမွာ အဝတ္ေတြကို မီးပူ တုိက္ခ့ဲရတာေပါ့ေနာ္။ရတ့ဲအလုပ္ ၇ိွတ့ဲ အလုပ္ကုိရွာေပးတ့ဲ ကုိေ၇ွြ ေအးဂ်င့္ေတြကုိ ေက်းဇူးတင္ရပါေတာ့တယ္ေနာ္ ဟဲဟဲ။တစ္ေန့မွ လုပ္ခ မေလးရွားေငြ ၁၂က်ပ္ပဲရတာေလ။ အခ်ိန္ပုိပါရင္ေတာ့ တစ္လကို ၄၀၀ေလာက္ေတာ့ ရတာေပါ့ဗ်ာ။ဒါေပမ့ဲ ကမ္ဆုိတ့ဲ တရုတ္က က်ြန္ေတာ္တုိ့ဆီကတစ္လကုိ ၁၀၇ာခုိင္ႏွဳန္း လာလာျပီးယူတာကုိ ခံလုိက္ရတ့ဲ အခါမွာေတာ့ေအာ္ ငါတုိ့ ဘဝက အဆင့္ဆင့္ အေရာင္းခံရတ့ဲ ဘဝပါလားဆုိတာ သိခ့ဲရပါေတာ့တယ္။ေတာ္ေသးတာေပါ့ မိန္းကေလးေတြ မဟုတ္လုိ့ေနာ္။ေတာ္ျကာ အားလုံးေပးေနရရင္ ဒုကၡေနာ္။အဲဒီျကားထဲ တရားဝင္ အလုပ္သမားက မဟုတ္ျပန္ဘူးေလ။ မေလးရွားမွာ တရားဝင္ ေခၚတ့ဲ အလုပ္ဆုိတာ မရိွေသးဘူးေလ။ အဲဒီေတာ့ မေလးရွားရ့ဲ ရဲန့ဲ လူဝင္မဳွျကီးျကပ္ေရး ေတြလက္က လြတ္ဘုိ့အတြက္ ျကံရေသးတာေပါ့ဗ်ာ။စာအုပ္ထဲမွာက လည္း တရားဝင္ တုံးက တစ္လပဲေပးတာကုိး အလည္အပတ္ visa ေလ။အလုပ္သမား permit မွ မဟုတ္တာကုိး။ က်ီးလန့္စာ စားရတာေပါ့ေနာ္။ တစ္ေန့ ေတာ့ ထမင္း ထြက္ အစားမွာ ရဲနွစ္ေယာက္န့ဲ တုိးတာေပါ့ဗ်ာ။သူတုိ့ကလည္း အဂၤလိပ္လုိ သိပ္အတတ္ျကီး မဟုတ္ေပမ့ဲ ဘယ္ကလာလဲ ဘာလုပ္လဲေပါ့ေနာ္။က်ြန္ေတာ္က ျမန္မာပါ။ေက်ာင္းသားေပါ့ ေျပာတာေပါ့။ဒါန့ဲ ပတ္စ္ပုိ့ စာအုပ္ေတာင္းပါေလေရာ။ ဟုိက္ အဲဒါမွ ဒုကၡ စာအုပ္က သူေဌးက သိမ္းထားတယ္ေလ ထြက္ေျပးမွာ စုိးလုိ့တ့ဲ ။ဒီလုိန့ဲပဲ စက္ရုံေရ့ွမွ လူေတြဝုိင္းအုံျကည့္ေနတာေျကာင့္ သူေဌးရ့ဲ အတြင္းေရးမဴွး တရုတ္မေလးန့ဲ က်ြန္ေတာ့္ မန္ေနဂ်ာ ဆင္းလာျပီး ရဲကို မေလးလုိေျပာျပီး က်ြန္ေတာ့္ကုိ စက္ရုံထဲ ျပန္ေခၚလာျကတာေပါ့ဗ်ာ။ေနာက္ပုိင္း သိတာကေတာ့ နည္းနည္း ပါးပါး ရဲကုိ ပုိက္ဆံေပးလုိက္တယ္ေပါ့။
ဟူး ေတာ္ေသးတာေပါ့ေနာ္။ရဲ စခန္း ေခၚ မသြားလုိ့ေပါ့ေနာ္။ကုိက ဘာသာစကား မသိေသးေတာ့ ရဲစခန္းပါသြားရင္ ဒုကၡလွလွ ေတြ့မွာကုိးဗ်။visa သက္တမ္း တစ္လျပည့္ကာနီးေတာ့ ကမ္ဆုိတ့ဲ တရုတ္ကလာျပီး စာအုပ္ေတြေတာင္းကာ ကုိေရွြေအးဂ်င့္ (ျမန္မာကုိ နုိင္ငံရပ္ျခားမွာ ေရွြ လုိ့ နာမည္တတ္ထားတာကုိး)။ အင္း ေ၇ွြဆုိေတာ့ အဘုိးတန္ အမ်ိဳးမွန္တ့ဲ ဂုဏ္ပုဒ္ပါပဲ ဒါေပမ့ဲ အသုံးမဝင္တ့ဲ သုံးမရတ့ဲ ေ၇ွြေတြျဖစ္ေနရင္ေတာ့လည္း မသိဘူးေပါ့ေနာ္။ျကဳံတုန္းေျပာမယ္ေနာ္ ရဲကုိ ျမန္မာလုိ ရ ေကာက္တ့ဲ။ျမန္မာကုိ ေရွြ။
ဘဂၤလားေဒ့ရ္ကုိ ဘ ကုန္း။ နီေပါကုိ န ငယ္။ ယုိးဒယား (ထုိင္း)ကုိ ယ ပလက္ေပါ့ေနာ္။ျမန္မာေတြရ့ဲ လက္ေတ့ြ ဘမ္းစကားေပါ့ဗ်ာ။ထားပါေတာ့ ပတ္စ္ပုိ့စာအုပ္ေတြကုိ ေအးဂ်င့္ လက္ထဲ ထည့္ျပီး တုိင္ပတ္တယ္ေပါ့။ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ မေလးရွားန့ဲ ထုိင္း အဝင္အထြက္တုံးကုိ တစ္လ ထပ္တုိးတ့ဲ သေဘာေပါ့ဗ်ာ။
ကုိယ္တုိင္ လုိက္မယ္ဆုိရင္ အနည္းငယ္ သက္သာျပီး အလုပ္ပ်က္တ့ဲ ရက္ကုိေတာ့ သူေဌးက ျပန္ျဖတ္တယ္ေလ။ ရတာေတြက စားတာန့ဲ ပတ္စ္ပုိ့ တုိင္ပတ္တာန့ဲ ကုန္ပါေရာလားေနာ္။က်ြန္ေတာ္က သိခ်င္ေတာ့ (တုိင္ပတ္တယ္ဆုိတာကိုေလ)ကုိယ္တုိင္လုိက္ဘုိ့ ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ဆက္ပါအုန္းမယ္ေနာ္။
No comments:
Post a Comment